Geschiedenis

Het gebruik van bloedzuigers om zijn genezende vermogen is al zeker 4000 á 5000 jaar oud.

  • Bloedzuigers worden al duizenden jaren medicinaal gebruikt. Vooral in landen met een gematigd tot tropisch klimaat. In woestijnlanden kent men ze minder/niet want ze komen daar niet voor. In ongeveer twee derde van alle landen ter wereld worden bloedzuigers medicinaal gebruikt.
  • Er zijn afbeeldingen gevonden in de graven van farao’s in Egypte waarbij men de bloedzuiger duidelijk medicinaal gebruikte. Ze worden dan op een schouder geplaatst
  • Dhanvantari, de God van de Indiase Ayurvedische geneeskunde wordt afgebeeld met een bloedzuiger in zijn hand;
  • In Nederland en West-Europa zijn ze tot ± 1940 door (huis)artsen medicinaal gebruikt. Vooral voor ontstekingen en gewrichtsklachten/reuma;
  • Sinds de opkomst van de huidige reguliere geneeswijze zijn de bloedzuigers wat vergeten in Nederland;
  • In de voormalige Oostbloklanden, Aziatische landen, Indonesië en India, etc zijn ze  als volwaardige therapie nooit weggeweest;
  • 1000 n. Chr: Engeland. De naam: Leecher is het synoniem voor arts en een gerespecteerd beroep;
  • 800-1850: Bloedzuigers worden opeens met Vampirisme, aderlating, duivelsuitdrijving geassocieerd. Deze vreemde switch in denken vindt alleen in West-Europa plaats.  De reden hiervoor is niet helemaal duidelijk. Na deze vreemde periode werden ze weer voor medische doelen ingezet;
  • 1880-heden: Ontdekking en isoleren van de verschillende werkzame stoffen (o.a. Hirudin);
  • 1970: Herontdekking van de medicinale werking o.a. in West-Duitsland. Ze worden daar in ziekenhuizen of speciale klinieken gebruikt. Vooral bij Reuma, ontstekingen, gewrichtsklachten, doorbloedingsklachten;
  • 2005: Medicinale bloedzuigers zijn officieel als geneesmiddel toegelaten in Duitsland.
  • ook in Nederland werken een aantal academische ziekenhuizen met bloedzuigers. Met name op de afdelingen transplantatie en amputatiechirurgie worden ze ingezet.